MEHMETCİKLER AĞLIYOR
Bir ana aðlýyor yürek dayanmýyor
Aðlayan analar giderek artýyor
Fark eden varmý, varsa iþitenler hani
Ulusum aðlýyor gören varmýki.
Yüreðimiz yanýyor söndürün artýk.
Gözler kan gölü oldu taþtý, taþacak
Mehmetler ölmedi hep yaþayacak.
Utanç içinde kalýrken herkes,
Mehmet’imizin kaný boðuyor hepimizi.
Görün de gereðini yapýnýz artýk.
Hainler mayýnlar döþemiþler topraðýmýza
Yiðidime, Mehmedciklerime kýyarlarken
Siz onu gönderenler, uyuyorken rahat döþeklerinizde
Sen Mehmedim sen, körpecik vücudunu
Siper ettin herkese.
Mehmetçikler aðlýyorlar duyarsýzlýðýmýza.
Tören istemiyorum diyor Mehmedim
Kýrýn yurduma uzanan elleri kopartýn.
Bizlerin uðruna öldüðümüz vatanýmýzdan,
Kovun hepsini kovun ki huzur bulalým,
Diyor Þehidim.
Vatanýmýza da, Þehitlerimizde borçluyuz
___________Uyanýn atýk___________
Ceynan_05_08_2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.