tarifsiz duygularin esaretinde ya$iyorum sira sira daglari sanki tekba$ima yayan a$iyorum cekilmez oldu artik hayat,sanki yagmurlardan dolan barajlar gibi ta$iyorum
hergün ayri bir cile,ya$amak sanki i$kence dü$düm kaderin eline, zindan karanliklarindayim samanyolundaki sönmü$ yildizlar gibi I$IGIMI kaybettim
hicbir$eyin tadi tuzu yok artik kalmadi zalim gurbet yalanlariyla oyalayip, beni vatanima salmadi canim dedigim yalancilarin maskeleri indi artik,rol kesmelerine gerek kalmadi
Aydan gelsem ,belki bu kadar zoruma gitmezdi bu yanlizlik halden anlayan yok, nerde kaldi bu insanlik saraylarda ya$asamda ,gözümü kapayinca her yer olur samanlik
agitlar geliyor dilime ama kimselere söyleyemiyorum gözümden akan damlalarin hesaplarini veremiyorum dü$üne dü$üne yakinda masar osman gibi deliriyorum
i$kence ceken esirlerin kamplarina gönüllü girdim verdim ruhumu zalim kullarin eline,yari$macilar gibi kulvarlara girdim ko$uyorum sonu görünmeyen yillarin kucagina,caresizlikden ben öldüm Sosyal Medyada Paylaşın:
yaban gülü(gurbetbaci) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.