aþkýn! kanatýrken dudaðýmý içten içe ben seni deðil hasretine sarýldým gecelerce
ve hep seni giyindikce penceremdeki yýldýzlar baþtan sona karanlýkta kaldý herþey ve ben ayaza kesmiþ ellerimle dokunurken saçlarýna özlemlerin ok misali dokunurdu tenime
oysa ki sesinin ahengine düþlerimi sermek vardý fikrimde ve o gözlerinin derin maviliðinde salýncak kurmak isterdim umutlu yüreðime
olmadý iþte sessizliðim aðýt dolu nakaratlarla bestelendikce kanadým bir kez daha ve kanarken üþüdüm yine
ve yine yoksun iþte sadece duvarlarýmda gölgelerin kaldý geriye ve bir de ayak izlerinin odalarýmýzýn dört bir köþesinde
þimdi ne zaman sana kapasam gözlerimi derin bir rüzgar eser eteklerimde gözlerimde o son gülüþlerin saklýdýr belki de o bir tebessümdür baðlar beni býraktýðýn yere
haydi bitir hasretleri bahar ve hazan yer deðiþtirmesin gönlümde dön birtanem dön artýk sensizliðim hasret bestesi olmasýn dillerime
Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.