Evrene bile sýðmýyordu, göz beneklerinde ki sahra... bir lahza, o sahralarda ki buluþmalarýmýz eðer rastlantýsallýksa, her rastladýðýmýz da yok olacak bu beden bu sonsuz aþkta... aþkýn her bileþkesinde nefesin nefesimin içinden geçip gitse de nefes alamýyorum demektir aþk-ý evrenin her zerresinde...
zekiye yuksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
zekiyye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.