Bu yuvayý ýsýtan senin nefesinmiþ yar Hangi odaya girsem sen yoksun. Üþüyorum Bu evi þenlendiren tek senin sesinmiþ yar Sensizlik meçhulüne çýlgýnca düþüyorum
Bulutun küme küme savrulduðu zamanda Geceyi keder bastý ay boðuldu dumanda Bir aðrý saplandý ki sol yanýma bir anda Bütün sancýlarýmda sensizlik yaþýyorum
Ey gönül! Yaptýðýný yapar mý kara cahil Çözmeye çalýþtýðým formüller eþit deðil Piþmaným ve suskunum ey þaþkýn baþým! Eðil Kül oldum daðýldým ben, sanma ki piþiyorum
Nedir bu baþa gelen nerden çýktý bu bela Bir akýlsýz baþ beni koþturuyor dört nala Coþari der kör talih bir kere de ýskala Þuursuzca bilinmez meçhule koþuyorum
07.01.2011 / Samsun
Ýbrahim COÞAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.