BENİM KÖYÜMDE
Sabahý çaðýrýr horozun sesi
Güz güneþi hardýr benim köyümde
Yaþlý nenelerin baþýnda fes’i
Ve yazmasý vardýr benim köyümde
Yoksulluk kimine verse de çile
Hiç biri aklýna getirmez hile
Sanýrým her yere yaðmasa bile
Þimdi daðlar kardýr benim köyümde
Organik beslenmek zorken bu çaðda
Süt de Keçidendir, peynir de, yað da
Herkes bir iþ yapar bahçede baðda
Çalýþmamak ardýr benim köyümde
Bütün yüzler güler yoktur çatýk kaþ
Kara kazanlarda, közde piþer aþ
Evleri ahþaptýr duvarlarý taþ
Yollar biraz dardýr benim köyümde
Yürekler temizdir barýndýrmaz þer
Hayradýr dökülen her bir damla ter
Meyve aramazsýn her baktýðýn yer
Ýncir, üzüm, nardýr benim köyümde
Naziktir insaný deðildir kaba
Gönül kýrmamaya gösterir çaba
Evlatlarý için her Ana Baba
En deðerli yârdýr benim köyümde
Her güzellik vardýr benim köyümde
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.