Bir þey eksik...
Ne olduðunu bilsem çoktan gitmiþ olurdu kara bulutlar.
Yeri dolmayan, tarif edilmeyen bir eksik var taa þuramda.
Durmadan içimden geçer kendime mektuplarým...
Ama utanç gibidir bu eksiðim.
Yazmaya bile cesaret edemem.
Çok soðuk ruhum.
Parmak uclarým donmuþ.
Dokununca buz misali kýrýlýveririm diye korkarým.
Kendimden kaçmalarýmdan biridir bu.
Yalnýzlýðýmýn nefesidir..
O soluk aldýkça kesilir nefesim.
Bir öksürse enkazým çýkmaz burdan.
Bir þey eksik...
Ne olduðunu bilsem çoktan bitmiþti tadilatlarým.
Nedir gecenin benle alýp veremediði?
Nedendir bilmem ama karanlýk üstüme deðil içime çöker.
Kararýr gözüm güneþ görmez olurum.
Ne gökkuþaðým oldu karanlýk içinde
Ne de bir yýldýz görebildim.
Iþýðým eksik diyeceðim geldi ama,
Yok yok...
Baþka bir þey eksik bende.
O olsa ýþýðým olur belki de.
Beklerim yazdýkça çýkar belki diye,
Ama nafile...
Sen deðilsin eksik, ben deðilim
Namümkün tarifi,
Anlatmaya kalksam tarif tarif içinde...
Ben bile çýkamadým içinden..
Eksik... Bir þey eksik...
Sýký sýkýya tutunmuþ hücrelerime...
Ne anlamý var ne de mühim...
"Ne...ne de"lerime sebep...
Öyle bir eksik var ki,
Çýkamadým içinden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.