Matruşka

Bir hayale dalarak geziyorum âlemi,
Bu evrenden ötede, bir baþkasý var gibi.
Sonsuzluðun tarifi, tatmin etmiyor beni
Düþtüm ben bir girdaba, kurtulmasý zor gibi.

Oturup geceleri gökyüzüne bakarým,
Bulut olur yaðarým, þimþek olur çakarým.
Derinlere dalýnca korkar geri çýkarým
Bilinmezi bilmemem her biri bir sýr gibi.

Girdim Saman Yolu’na götürüyor uzaða.
Önce Yedi Kardeþe, sonra “Demir Kazýða”
Korku sardý içimi, düþer miyim tuzaða?
Þems’i gördüm karþýmda, parlýyordu nur gibi.

Çok derine dalýp da, girer miyim günaha?
Elimdeki Kitabý inceledim bir daha.
Akýl ermez, sýnýrsýz, ulaþýlmaz bir saha
Dikiliyor karþýma aþýlmaz bir sur gibi.

Ecel teri dökmekte, titremekte her yaným,
Bu zerreyi kürede, bitmeyecek hüsraným.
Aklým almaz ve lakin olamaz ki isyaným
Sarsýlýyor tüm evren bir incecik zar gibi.

Kâinatýn ötesi, sonsuzluða kapýdýr,
Yapan yapmýþ bir kere ne de saðlam yapýdýr,
Ýnanmamak düzene, onulmaz bir tapýdýr.
Yýldýz döner, ay döner, bir ahenkli Tur gibi.


TDK: tapý: tapýnýlacak þey.
Sosyal Medyada Paylaşın: