gel vaktim yok
Biliyorum uzaktasýn,zordasýn
Yaðmurdasýn,kardasýn
Biliyorum bu mevsimler seni terk etmeyecek
Sen de bil
Ellerim kifayet etmeyecek
Bu gidiþle hayata tutunmaya
Gel
Vaktim yok özleminle yanmaya
Biliyorum kilitli gecelerde
Suskun hecelerdesin
Biliyorum gitmeyecek üstünden bu bulut
Zorla kapýsýný ayrýlýðýn
Göster bir emare
Seninle güzel bir sabaha uyanmaya
Gel
Vaktim yok sensizliðe dayanmaya
Biliyorum gözlerin hala beni arar
Soðuk duvarlarda
Islak bulvarlarda
Piþmanlýk adýmlarý atarýz ayný anda
Kaldýrýmlar unutmak kelimesini yeniden öðretti
Kalbin kalbimi sana kýrgýn sanmaya
Gel
Vaktim yok suçlu bir maziyi anmaya
Biliyorum gözlerinde eylüller büyür
Biliyorsun gözlerimde hüzünler uyur
Sanki iki ayrý gezeðendeyiz de
Takvimler bir vuslat günü düþüremediler bize
Ve baþladýlar sayfa sayfa utanmaya
Gel
Vaktim olmayacak belki yarýna uyanmaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.