Her þeyim tas tamamken, Neden, Içimdeki eksilik duygusu ? Hani çok sevdiðin bir eþyayý, Kaybedersin de, Günlerce ararsýn.. Senelerce unutmazsýn, Belki de bir saattir koluna taktýðýn.. Kolunda hâlâ hissi vardýr.. Bir küpedir ya da, Kulaðýnda sallantýsý durur.. Bedenin bile alýþamaz, kayýplara hemen.. O kadar benimsemiþtir ki tenin.. Yokluðunu hissettirmez.. Hâlâ var sanýrsýn.. Ve kaybýný anladýkça hüzne boðulur, Pes etsen de bir an, Tekrar aramaya koyulursun.. Delicesine bir umutla, Bulacaðýna inanýrsýn.. Içimdeki eksiklik duygusu.. Kaybýma kýyasla.. Yardan sebep olmalý.. Alýþ alýþa bilirsen, ey kalbim.. Hadi delir ve yine umutlan.. Ara, tara, bak saðýna soluna, Belki hâlâ düþtüðü yerdedir sevdan.. Tut kolundan kaldýr, bulursan.. Temizle tozunu topraðýný.. Koy gönlüne yarinin, Unuttuðu aþkýnýn týlsýmýný..
Yazan: Gönül Cesli Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖNÜL CESLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.