Belki yine gelirim, hasretin kucağında bir zadeyim!

Uzun solýklu bir yolculuða çýkacaðým
Ruhumun hicranýný, kalbimin sancýsýnýn saikini arayacaðým
Nerede dursam, hangi kapýyý çalsam umuduna sarýlacaðým, sessizce aðlayacaðým
Kimseye aþikar eylemeden, bu gönül sýzýmla firkatine koþacaðým



Yollar çok sessiz evet, nekadar da hissiz
Nazar eden gözler fevkalade fersiz ve sürurun vecdinden hayli habersiz
Ne kadar hasretim varda, ruhumun sessizliðinde sana koþuyor ahenksiz ve þevksiz
Bir hazan var içimde, hüznün burukluðunda sinemi daðlýyor þimdi kefensiz



Þimdi gecenin esarýnda ne ararým
Yolda kalmýþ nice garibanlara ibretle bakarým, nihayetimi o an sorarým
Tütmeyen bacalarý yoklarým, ýþýksýz sancýlarýn furyasýnda bilmem ki ne ararým
Hani vicdaným vardý, idrak ruhumdan tebarüz eden bir sanattý, onu kimden sorarým



Gözüme iliþen hicran sahnesi ne acý
Bir annenin kucaðýnda uyumuþ sabi, suskun duvarlarda aranan sancý
Heran soðunun þiddeti kalbime nüfus ediyor hancý, ne olur halimden sen ol davacý
Ütobik bir sevdanýn serencamýnda mýyým, yalan denen bir dünyada, bende mi yalancýyým



Keþfedilen neler varsa, senin olsun
Gönlünün didarý hazanlaþtýkça hicran, hissetmeyen o baðrýnda ruhunu ayýltsýn
Aþkýn hakikat sahnesi inþirahýn feyzinde sinende sevdalaþsýn, gözyaþlarýn hiç durmasýn
Ne kadar hicraným varsa, mananýn vecdiyle anýlsýn, ruhum bizarlýktan anbean kurtulsun



Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: