Ne þu ay gecenindir,
Ne güneþ gökyüzünün.
Parçasý her bir varlýk,
Hayat denen hüzünün.
Hedefi vuramazsýn,
Farkýna varamazsýn,
Sýrrýna eremezsin
Ne yokuþ ne düzünün.
Derinlere dalarsýn,
Dertler ile dolarsýn,
Bir gül gibi solarsýn,
Dinmez yaþý gözünün.
Ümitle beslenirsin,
Dostlara yaslanýrsýn,
Durdukça paslanýrsýn,
Rengi kaçar yüzünün.
Gün gelir vaden biter.
Sesin soluðun yiter.
Azrail kabre iter.
Hükmü olmaz sözünün.
Hemen selan verilir.
Mertek kefen derilir.
Tez defterin dürülür.
Altý söner kazanýn.
Cesedin imam yýkar.
Temizler, pamuk týkar.
Feryadý göðe çýkar.
Eþ oðul ve kýzýnýn.
Yakýnýn gözün süzer
Kabrini dostun kazar.
Üstüne ismin yazar.
Kopar teli sazýnýn.
Düþ deðil, uyanasýn.
Kimse yok dayanasýn.
Bittiðine yanasýn,
Ömür denen yazýnýn…
onuncuköylü
Ýsmail SIKICIKOÐLU
SAVAÞTEPE/BALIKESÝR
K.S
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.