Gönül baðýma güneþ gibi doðdun ya bir gün. Benden baþka kim varsa, sil desen silecektim Kalan ömrümü sana adamýþtým bilmedin Kara gözlerin için, öl desen ölecektim
Bir bir aþmýþken aþka konulan yasaklarý Çözemedik bir türlü gurur denen tuzaklarý Veda bile etmeden gittiðin uzaklarý Yakýn bilip gönülden gel desen gelecektim.
Allah biliyor suçu bende deðil vedanýn Terazisi var ise doðru tartsýn vicdanýn Giden sen, mahkumu ben, kapýsýz her zindanýn Kendini bin parçaya, böl desen bölecektim.
Baþýmýn tacý iken yere çaldýn kendini Hala yüreðim sýzlar, duysam ansam ismini Gözüm nemli yanarak, seyrederim resmini Dünya ahret tek beni bil desen bilecektim.
Sensiz yaþamýyorum, ruhsuz tende ölüyüm, Aþk ateþiyle yanmýþ, yanardaðýn külüyüm Þiir ile yas tutan, aþýklarýn diliyim Gel de sazýmýn teli, ol desen olacaktým.
Cümle alem biliyor dönülmeyen yoldayým Bir arasan, bir sorsan acaba ne haldeyim Göçüyorum dünyadan omuzlarda saldayým Dil ucuyla benimle kal desen kalacaktým. Sosyal Medyada Paylaşın:
osmankaraarslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.