ATAMA SALDIRMIŞLAR.

Gaflet ve hiyanet, sardýðý zaman.
Sana saldýrýrlar, ey büyük insan.
Kýskanýr hainler, devrimlerini.
Ülkene yaptýðýn, hizmetlerini.

Cephe cephe gezdin, savaþlarda sen.
Suriye çöllerinden, baþlar serüven.
Ne Trablusgarp kaldý, ne de balkanlar.
Çanakkale dende, kaçtý düþmanlar.

Ne yazýk ki sedaret, sevri imzalar.
Lav edildi, Osmanlý da ordular.
Ýþgal etti düþman, kutsal yurdumu.
Atam karþý çýktý, gafil duydun mu.

Bunun hesabýný, verirler dedi.
Geldikleri gibi, giderler dedi.
O Samsun a çýktý, baþlattý cihat.
Yurtdan düþmanlarý, o attý heyhat.

Ýnönü zaferi, sonra Sakarya.
Dumlupýnar þandýr, bütün dünyaya.
Akdeniz i mezar, ettik Yunan a.
Vataný kurtardýk, gittik Lozan a.

Bitmiþ Osmanlýdan, bir devlet kurdu.
Þeyhlerden, þýhlardan, kurtardý yurdu.
Medeniyet ilim, çaðdaþlýk dedi.
Bunlarýn dersini, kendisi verdi.

Gençlik hitabesi, bir destan onun.
Hakimiyet millet, bu ferman onun.
Köylü efendimiz, diyende o dur.
Saymakla bitermi, hizmet doludur.

Gerici yobazlar, duyun bunlarý.
Atamý sevmezler, ayrý yollarý.
Þeyhlerden þýhlardan, daha dindardý.
Onun yüreðinde, hep Allah vardý.

Ey yobaz, ey soysuz, niye saldýrdýn.
Cehlinle hýncýnla, atide kaldýn.
Deden isyankardý, sende cahilsin.
Üstelik bölücü ve de hainsin.

Türkmendaðlý size, veriyor cevap.
Atamla öðünür, bu þehit turap.
Olmasaydý Atatürk, þimdi paryaydýn.
Medeniyet yolunda, çok arkadaydýn.

HÝLMÝ CAN.
19.MART.2010.

(3110)

Sosyal Medyada Paylaşın: