Yalnýz bir insan tanýdým yapayalnýz, hemde öylesine yalnýzki bugünü dünden kalma anýlar üzerine kuruluydu, yarýnýysa meçhul yanlýzlarýn mezartaþý üzerinde yazýlýydý, yalnýz bir insan tanýdým yapayalnýz gün kararýrdý gözlerinde çarçabuk dingin gözlerinde baþlardý ýlýk hazan yagmurlarý gecenin bilinmez vakitlerinde, yüregi çarpardý hýzlý hýzlý sanki duracakmýþ gibi, can çekiþen bir kuþun son çýrpýnýþlarý gibi, daglarýn deliksiz uykusu gibi durgundur görünüþü içinde fýrtýnalar koparken, yalnýz bir insan tanýdým yapayalnýz, kimseye el uzatmak istemiyordu artýk adeta, yorulmuþ bir hali var gibiydi besbelli birþeylerin acýsýný çekmiþ gibiydi, besbelli bir þeylerin eksigiyle gelmiþti bu günlere, yalnýz bir insan tanýdým yapayalnýz, kimse arkadaþlýgýný bile layýk görmemiþ ona, o kiunutmuþ, sevginin,þefkatin,dostlugun ilginin adýný, biri ona caným arkadaþým diyecek olsa -ki nerede o biri çocuklar gibi sevinecek oluyor bir ara, caným feda yoluna neredesin arkadaþým diyecek oluyor bir ara, gözlerinde tüterken buram buram yalnýzlýk, kimse bakmak istemiyordu bu gözlerden içieri, yalnýz bir insan tanýdým yapayalnýz, gömülü kalmýþ gözyaþlarýnda.....
12/01/1990--Dragos--- Metin GÜRSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi gözler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.