ÖZLEMEK

Özlemek

Birden özleyiveriyorsunuz...
Çoktan unuttuðunuzu sandýðýnýz
ya da yalnýzca bir kere karþýlaþtýðýnýz
ve özlemek için yeteri kadar tanýmadýðýnýz birini
bir sabah çýlgýnca özleyerek uyanýyorsunuz.
Rüyalarýnýz, içinizdeki o gizli,
esrarýný ele vermez büyücü,
siz çarþaflarýnýzýn arasýnda,
bütün tehlikelerden uzak,
güvenle yattýðýnýzý sandýðýnýz bir anda,
usulca ruhunuza sokulup,
sizden habersiz oralara yýðýlmýþ cephanelikleri
birer birer ateþleyiveriyor.
Ýnfilaklarla sarsýlarak uyanýyorsunuz.

Hayatýnýzda olmayan birini hayatýnýza almak,
ona dokunmak,
onun sesini duymak için kývranýrken
buluveriyorsunuz kendinizi...
Özlemek, o yakýcý istek,
bilinen her þeyi ve önem sýrasýný deðiþtiriveriyor.
Özlediðiniz ise çok uzaklarda...

Yanýnda olmasýný istediðiniz halde
yanýnýzda olmayan bir tek kiþi,
yanýnýza bile yaklaþmadan,
hatta onu özlediðinizden
ve onu istediðinizden haberdar bile olmadan,
bütün hayati,
bütün görüntüleri eritip
baþka kýlýklara sokuyor...

Sosyal Medyada Paylaşın: