Her karanlýðýn ardýndan elbet aydýnlýk çýkacaksa O halde neden kendini karanlýða mahkum eder yarasa?
I
Merhametin maraz sancýsý doðurduðu devirde Bekaretini kaybetmeden de kirleniyordu rahimler Ve ikiyüzlü insana kölelik ediyordu þeytanlar Tüm zalimler kadý olarak atanýrken zihinlere Daraðaçlarý dikiliyordu akýllara Kin ile sulanýyordu Zifir ile gübreleniyordu kökleri Asýlýyordu sokak ortasýnda/ çarmýhta iffet Alabildiðince göze boya,akla cila,nefse iltica Ar sinede duran kabahat/arsýzlýk süslü marifet
II
Ve ahirini katlederken gözü yaþlý timsahlar Künyesi sayýlýyordu mezarda yatanýn Þefaatine mazhar olabilmek için iþleniyordu günahlar Gaybýna ortak aramazken Dudaklara mühür vurulmuþken Arzda bir bir yakýlýrken haramiler Yol gösterir cin fikirlilere berzahtan Medet diye inleyip medet isteniyor ervahtan Akýl yutkunacak medet dilenecek eyvahtan
III
Zulasýnda sakladýðý günahýyla iftar ediyordu Þarap deðil,mey deðil bir salkým üzüm,bir yudum sirke Ve yüzü suyu hürmetine kaldýrýlýrken kadehler Bata çýka ilerliyordu düþtüðü þirkte Ve þemsinden aydýnlanýyordu pür-i nur cemali Bilinmez ne kazandýrmýþtý evvelden bugüne Anlamadan tastik etti inanmýþ bi-haberler Mahþere kadar dönse de Cehenneme sürgüne Gasp ettiði imanlar ile giderler
IV
Dirhem olsa her alýþ veriþ zabýtta Þah damarý kesilirken yakinin Cezbeder hayalinde imansýz bir vasýta Ümmi bile itirafýnda o da beþerken Ruhül Kudüsün getirdiðine inkýta Ve önünde el pençe yýkanýr günahlar Beyazlar karalanýr ak olur siyahlar Halk eden öfkelenir,hak edene Cehennemle rabýta......
V
Fersah fersah sonrasýndan hibe Geçmiþten geleceðe kutsanmýþ bir þaibe Yetmiþ küsür diyorlar ayrýlýkçý bir fýrka Vur günahýn dibine,af olunur nasýlsa Bir saç teli,bir tutam sakal Çalýnmadan secde et önünde durur hýrka
Ve nihayet kurtuluþ imanda olur tevlit Bire bin katýlýnca adý olunmaz tevhit
Hattab(Y.K.) Sosyal Medyada Paylaşın:
hattab Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.