YÜREĞİNİ AÇ
Bir eþi olmalý insanýn:
Bakarken yüreðinin kabardýðý, gözlerinden gözlerine yüreðinin aktýðý... Âþýk olduðu bir eþi olmalý! Sabah gözlerini açtýðýnda, yanýnda olduðunu görüp, þükürler etmeli Yaradan’a. Koklamalý saçlarýný uyuyan eþine þefkatle bakýp, usulca dokunmalý yüzüne,
Bir eþi olmalý insanýn:
...Varlýðýný hissedebilmek için parmaklarý titremeli, incitirim korkusuyla. Sürekli çaðlayan bir pýnar olmalý gönlü. Kramplar girmeli midesine, onsuzluk aklýna geldikçe!
...
Bir eþi olmalý insanýn:
Rüzgâr onun kokusunu getirmeli, yaðmur onun sesini. Elleri yanmalý ellerini tutabilmek için. Akþam onu görecek diye, pýrpýr etmeli yüreði. Kelebekler gibi olmalý insanýn kalbi. Ayaklarý birbirine dolaþmalý heyecandan, eve dönerken eþi. Beklemek asýrlar gibi uzun gelmeli. Geliþi ile sonsuz bir nur dolmalý içine.
Bir eþi olmalý insanýn:
Yüzüne baktýðýnda, konuþmadan anlamalý derdini, tasasýný, öfkesini, sevincini, coþkusunu... Güven duymalý, her þeyiyle. Baþýný göðsüne koyup, huzurla uyuyabilmeli, tüm düþüncelerinden arýnmýþ olarak. Babasý, abisi, arkadaþý, dostu, sýrdaþý, anasý, çocuðu olmalý...
Þýmarabilmeli yanýnda. Kýskanýlmalý zaman zaman da... (USTA81)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.