Nefesim hala adýn kokuyorken dur bir dinle:
Geçip gitme saati gelen trenler gibi
sonraki durak yalnýzlýk,
bilirsin ki yalnýzlýk; paylaþýlamayan bir varlýk
Nefesim hala adýn kokuyorken cesaretlen:
Sen korkarsýn sana tapandan ,
parmak uçlarýyla tutarsýn elini
yada üfleyerek öpersin:
yoðurttan aðzý yananlar gibi...
Nefesim hala adýn kokuyorken bir düþün:
Bir aným geçmiyor sensiz
yada hiçbir þiirim yoktur süslemediðin.
Tavla müsabakalarýmýz,
ülke kurtarma ülküsüyle dolu siyasi tartýþmalarýmýz,
kayýrmalarýmýz ve kandýrmaya çalýþmalarýmýz birbirimizi.
En çokta sarýlmalarým;
kusma sonrasý çýkan titremelerinde.
Nefesim hala sen kokuyorken gel:
Kalplerimiz taþlaþmadan aþklaþsýn yeniden
unutma sonraki durak yalnýzlýk
bekleme...
koþ gel...
Levent Bal
04:08:2007 (02:10)
Cumartesi
Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.