ýssýz bir panayýr kaldý geriye
kaptansýz gemide sadece bir miço
yaz ortasýnda üþüyen bir kapý
enfarktüs nöbetli bir travma
çölde açan, pembe dudaklý kýrmýzý bir glayör
ve
kendine aðlayan bir palyaço...
esrimiþ,siyah beyaz bir pedigri
yeniye devinirken eski yoksul günce
çiçekler biriktirmiþtim sana içimde
dün tortulu
saltanat yoksunluðundan eridi tükendi
solgun bir ’’son bakýþ’’ sardým enfiyeme
yarým aralýk seda teyelli
güller de aðlar etiketli
bas onu en derin yarana
öpüþtür
dudaðýnýn en mahrem en solgun yeriyle...
’’Ben seni deðil seni sevmeyi sevdim’’
yaþarken ölmek damýt son kez
kudretine aþk kýlýnmýþ varsayýmlar geçir ilmek niyetine
dualar istifle herc_ü merc balyalarla
ölmek, sevmekten eftaldir yaftalý
üzerime ’temelli’ kapa artýk kapýný
dönmemek üzere yolcu iþi
son kez çek içine beni
ilk gördüðün gün gibi
aldým payýmý / sevi,mi /
gidiyorum sevgili...
_ _ _ _ Y _ _ _ _
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.