BEKLE DEDİLER GÜNEŞE.
BEKLE DEDÝLER GÜNEÞE.
Bekle dediler güneþe,
Sakýn doðma,
Uyandýrma uyuyanlarý,
Uyumazlar, bir daha,
Kara bulutlar yükseldi,
Doðudan batýya!
Ve ýþýðý göremediler.
Bekle dediler güneþe,
Sakýn doðma!
Uyanmasýn uyuyanlar,
Bir kýsmýmýz uyanýrken
Bir kýsmýmýz uyurgezer hala!
Uyan ey mazlum!
Neler oluyor, bir bak etrafýna.
Günü geldi doðdu güneþ!
Çýplak, ayaklý kadýnlara!
Ve çýplak çocuklar, üstüne
Göçtüler, büyük þehirlere,
Þaþkýndýlar, bu hale,
Ne yapacaklar, bilmeden,
Savrulup gittiler poyrazla,
Þehrin karanlýk sokaklarýna,
Onlar, Güneþi göremediler.
Fýrsat bildi, açýk gözlüler
Tutuþturdu ellerine silahý,
Vur dediler, kardeþini akrabaný
Onlar boþ sözlere, inandýlar,
Göremedi gerçekleri,
Karaydý, dünyalarý!
Kör olmuþtu gözleri,
Güneþleri, asla doðmadý.
Uzun zaman, haykýrdýlar sokaklarda
Ulaþmak istediler, aydýnlýk yarýnlara
Her günün sabahýnda, beklediler,
Yarýnlardan, umutlarý vardý!
Güneþ ufuktan, ha doðdu, ha doðacaktý.
/ 11 MAYIS /1996/
yeter karaer.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.