Buzlu daðlarýn en yükseðine sevdalý tuzlarýmý serptim ; su oluyorken aysberg daðým yanýyor içim , çoþan kelimelerim arasýnda sen gönlüm sen , suyun içinde geçmiþim çoþmuþ sensiz selim ,
sürgünler diyarýnda hýzla geçip gidiyor zaman renksiz hayatýn siyah beyaz karelerine tutuluyorum , nereye dokunsam gene sen çýkýyorsun karþýma , bulutlarý düþürüyorum beyazlarýmda sen ,
gönlüm baharda yeþermeyi bekleyen bir deli içimdeki þair kelimlerimi uçuruyor , anlayan yerimden acýtýyor ilk mýsrada tanýdýðým ben , beni derinden delecek sözlerim iþte ben, bana ben ,
ey ince nazým ! avuçlarýmda aynalar sabret bitmez donmalar , asýlmayý bekleyen idam mahkumunun yollarý aþktýr ey gönlümün takvimine þir olan yazgým ; düþünsen sende sürdüm topraðýn en bereketlisini ,
nimet gibi baþaklandýn mukaddes su gibi kutsandýn kuþlarda sesim oldun þayet birgün sesim gelmez ise , toprakla niþanlanmýþ ruhumun suskunluðuna ses ol , bilki mahþerde kayýpsýzlýða düþmüþ sesini arýyor olacaðým , bilki ucu yanýk mektup taþýr turnalar .
Gülay GÖKTÜRK Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.