Halimiz

Mâziyi yâdedip boþuna anma,
Vefâsýz ellere düþtü yolumuz.
Sevdiðini sanma boþ yere kanma,
Hayâlini sarsa bile kolumuz.

Zehirli okuyla yürekten vuran,
Yedi iklim dört köþeye savuran.
Tomurcuk gülleri yakýp kavuran,
Mihricanmýþ esip giden yelimiz.

Yâr elinden aþk þarabý içerken,
Gönüldür bu söz dinlemez seçerken.
Ah ile vah ile ömür geçerken,
Vuslât makamýný söyler dilimiz.

Anka kuþu kaf daðýna kaçarken,
Gözlerinden yýldýzlarý saçarken.
Sevdâ ile katre katre açarken,
Boynu bükük kalacakmýþ gülümüz.

Kardelenler yine açmadan solmuþ,
Dert ile,gam ile hicrânla dolmuþ.
Çile çiçekleri isyankâr olmuþ,
Ýþte böyle kardelenim hâlimiz.


Sosyal Medyada Paylaşın: