Hani, O son günümüzde Ellerimi tutmuþtun.. Avuçlarýmýz yapýþmýþtý avuçlarýmýza.. Tutkal gibi...
Hani, Biraz ürkek, Biraz çekingen.. Ve Apansýz Öpmüþtün ya dudaklarýmdan, Islak ýslak. Sýmsýcak...
Hani, Hep böyle kalsak.. Hiç ayrýlmasak derken.. Ellerin gezinmiþti ya Öptüðün dudaklarýmda Okþadýðýn yanaklarýmda... Ben unutmadým o günü Hiç unutamadým
Ne ucuz, utanmaz sevdalar yaþadým Ne yüreklere girdim habersiz, Çekinmesiz.. Ne yüreklere girdim, Pervasýz, sorgusuz-sualsiz. Sonunda Ne çok yüreklerden çýktým Kýrgýn, yorgun, darmadaðýn... O gün anlamadýðým Bugün anladýðým Yalnýz sen kalmýþsýn bende Senden öte gidecek yerim yokmuþ meðer. Gecelerin karanlýklarýna tiryakiliðim Gözlerinmiþ, saçlarýnmýþ. Sen Ah, benim vazgeçilmezim. Geç anladým Senden öte gidecek yerim yokmuþ meðer....
O gündür-bugündür Hiç kimse senin gibi öpmedi beni Yanardaðlardaki lavlar kadar sýcak Ve Her yanýmý saracak kadar... Hiç kimse senin gibi bakmadý gözlerime Gecenin sabaha kavuþmasý kadar sessiz. Bir bebeðin gülüþü kadar doðal Ve tertemiz. Kimseleri senin yerine koyamadým. Kimselerin yanýnda tutunamadým. Olmadý be Nar Çiçeði yüzlüm Olmadý iþte !!! Kimseleri sen gibi Ýçimde tutamadým.
Yýllar Silindir gibi ezip geçti de Anýlarýn üstünden.. Ben hiç sensiz kalmadým. Hala, Öylecene kokun duruyor Kokun,hiç gitmedi üstümden...
Necdet GÖKNÝL Sosyal Medyada Paylaşın:
ncdtgknl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.