ANNECİĞİM

Caným anneciðim,
Ne zaman caným sýkýlsa
Hep yokluðunu hissederim
Bu yokluðun gün geçdikce
Dahada artmakta
Biliyor musun?

Acý veriyor þu yüreðime
Her geçen gün yokluðun
Özlemin derinleþdikce derinleþiyor
Ne zaman bitecek bu özlem?
Ne zaman son bulacak?

Yerini hiç kimse
Ama hiç kimse
Dolduramýyor
Caným anneciðim!

Yoklugun yüregimi yakýyor
Neden yoksun yanýmda?
Neden sarmýyorsun beni kollarýnla?
Saçlarýmý neden okþamýyorsun?

Üzüldüðümde,
Beni neden teselli etmiyorsun?
Oysa beni candan anlýyan sensin
Beni candan dinleyen ve seven sendin...

Anneciðim,
Seni çok çok özledim
Senin gelmiyeceðini biliyorum
Ama ben sana gelmek istiyorum
ANNEEEM!!!

Sensiz hayat
Çekilmiyor artýk
Kara topragýn altýnda
Bana da yer ver
Sana kavuþmak istiyorum...
Anneciðimmm

01/01/11
Nalan FIRINCI

SESÝYLE ÞÝÝRÝME HAYAT VEREN ’’’HAYRUNÝSA ABLAMA’’’’ TEÞEKKÜR EDÝYORUM...

Sosyal Medyada Paylaşın: