Ne güzel duygu seli Ta falezlerden akýp Meltem misali Ruhumun perdelerine çarptý. Aþktým, aþýktým Ay ýþýðýnda yudum kendimi. Bir yaným aktý ta Antalya’ya, Kaç mesafeyi Bir göz açýp kapayýncaya kadar Gördüm geldim... Süleyman’ýn cini, Almýþ götür be Vaybe...
Güzel saçlarýyla Denizi süpüren kýz Oturmuþ kayalýklara, Gözleri ýþýldayan yakamozlarda. Titriyor kalbi su gibi; Temiz, ferah bir akdeniz akþamýnda, Ay parçasý yüzüyle Dalmýþ ki, Deniz gibi gözleri Ufkun en sonunda...
Vardým aðýr aðýr yanýna Bir serçe gibi ürkek Gördü beni öyle baktý ki: Ta içimden bir parçam kopup Gözlerinden Kalbine düþtü. Ben sevmiþim be Ne güzelmiþ, Hayat, Bir anda akdenizde Denizkýzýnýn rüyasýnda olmakmýþ.
Oturduk Zaman durdu. Gök pýrýl pýrýl, Gönlümüz gibi ýþýk. Bir yelkenli geçiyor açýktan Selam veriyor yansýyan gönlümüze. Bir sen bir ben Ufukta kaybolan yelkenli Hayat böyle iþte Dur durak yok Sevecek zaman þimdi; Daha sonrayý bilecek, Gücümüz yok.
Yürek çarpýntým dedin ya Kýyýya vuran dalgalar gibi Þiir gibi yumuþak Sevgi gibi sýcak. Sessiz sessiz sýzýyor içime. Sen atýyor kalbim Biz daha büyük bir sevginin Yüreðinden geçen Anlýk bir sahneyiz þimdi. Haydi bak gözlerime Ellerim ellerinde Vaybe...
(Ocak 2011 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.