Gözyaþlarý yanaklarýmdan süzüldükçe, Bir film misali akar yaþanmýþlýk gözümden. Hatýralardaki kayýp parçalarý sezdikce, Bir anda olsa þüphe ederim özümden...
Gerçekler,sorular girdabýnda düðümlendikçe, Korkarým konuþmaya,kaçarým sözden. Iki yol bir boþlukta gidip geldikçe, Saplanýrým çamurlara geçemem güzden...
Aþkla benliðimin savaþý þiddetlendikçe, Yanar bu yüreðim olurum közden. Hayat anlam kazanýr düþündükçe, Arkamý dönüpte gidemem bu yüzden...
(FeYzaD)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fyd Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.