Önceleri aþýk olmak bana göre deðildi. O kara sevdalar sanki hepsi bir düþtü. Seni tanýdýðým zaman düþüncem deðiþdi. Ýçimdeki serseri bir Mecnun’a dönüþtü.
Korkar adým yaklaþtým sürekli sana yar, Uzaklarda besleyip büyüttüm duygularýmý. Bi bilsen görünce seni,kalbim nasýl çarpar. Anlardýn belkide gizli kalan korkularýmý.
Korkum ilk baþlarda aþýk olup,seni sevmekti. Korkum bir daha seni hiç görememekti. Korkum baþka bir eli tutup beni kahretmendi. Korkum en çokta beni terslemen,alay etmendi.
Korkudan sevdiðim aðzýmdan çýkmadý o kelimeler. Korkudan sevdiðim gözlerime düþtü perdeler. Korkudan sevdiðim beni hep kalpsiz bildiler. Korkudan sevdiðim,hepsi korkudan... Sosyal Medyada Paylaşın:
MertGeyik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.