Hey
Ey baþý dumanlý Tokat daðlarý!
Aldýnýz yarimi ellerimden hey.
Þu an yaþadýðým erlik çaðlarý,
Kýrdýnýz sazýmý tellerinden hey.
Sýladan ayrýldým diye inlerim,
Nerde benim doludizgin günlerim?
Kendim söyler yine kendim dinlerim;
Tadamadým yarin dillerinden hey.
Kaybolmuþum iki vadi içinde.
Tüm dertlerim gizli neden niçinde.
Þu daðlarýn engelini geçin de;
Alýn beni gurbet ellerinden hey.
Burada güneþ doðsa, sabah olmuyor.
Ömür tükeniyor vade dolmuyor.
Askerim halimi kimse bilmiyor;
Sorun beni Tokat yellerinden hey.
Saat beþ dedi mi bir ses duyulur.
Kalkar koðuþ çoðunluða uyulur.
Bir tarafta ipsiz köpekler ulur;
Uzak kaldým dostun güllerinden hey.
Gençliðimden bir nefeslik haz kaldý.
Kýþ baþladý, o geçince; yaz kaldý.
Geçer günler tezkereye az kaldý.
Saracaðým aþkým bellerinden hey.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet öztürk m. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.