MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
Kanadım Kırık
Gül Şehri

Kanadım Kırık





Gökyüzünün mahzun gelinciði,

Yaralý, kanadý kýrýk kelebeðiydim kýrlarýn,

Ilýk rüzgarla geldi o gün, son demindeyken gönül

Ölüm türküleri söylerken, ansýzýn düþverdi sineye

Sustum önce, dinledim sesini

Ne söylüyordu anlamak istiyordum

Bir ayaðým hala uçurumun kenarýnda, rüzgar þiddetle esiyordu

’Kanadým kýrýk’ dedim sessizce

Gözlerim doldu taþtý , düþen damlalar savruldu rüzgarla her bir yana

Boþ ver dedim

Diðer adýmýmý atmak isterken, avuçladý yüreðimi sýmsýcak bir el

Brakmadý, kanat taktý yediden kýrlarda dolaþmam, ucmam için

Ýþte þimdi uçuyorum onun kanatlarýyla

Ve Gökyüzünün berrak semasýnýn gelinciðiyim yine

Nazlý nazlý gezinen

Bir bahar muþtusu gibi düþtü sineye ik ve son kez
Sosyal Medyada Paylaşın:


Gül Şehri Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

Ey Oğul! Gözümün Nuru Oğul Hayır Ola! ‘’Ben’’ Geldi. Ya Rab! Vargit Çiçekleri La Tahzen! /Üzülme... Kırağı... Yar Yetiş! Ne Kaldı Senden? Anam Kurban Olam sana... Canıma Can Ol Sevdiğim...