2-4 NÖBETİ

Bu soðuk suda,ayaklarýmdaki donmuþ terler gibiyim kirliyim.
Bu namussuz koðuþta o kadar doluyum ki,patlayamýyorum.
Tüm özgürlüðüm 2-4 nöbetinde.
Avuçlarýmdaki nasýrlar beyaz simlere raðmen siyah.
Þiirlerim, makineli tüfeðimin içinde sýkýþan mermiler gibi,
tutuk..

Yirmilik çocuklar herþeyden habersiz;
Kahkahalarýnda kokan bu özgürlük perhizi.
Herzaman yalnýþ vakti gösteren bu saatin içinde,
Þafak yelkovaný beklemeyen zehirli bi akrep,
Tüm özgürlüðüm 2-4 nöbetinde,
TÜm düþünceler bana ait deðil.

Kar tanelerinin havadaki hafifliðinden eser yok.
Çam aðaçlarýnýn yorgunluðuna uzanan bembeyaz halterler,
Köpeklerin yeryüzünün yüreðine býraktýðý pati izleri.
Otobüslerden sallanan elleri tutmak istiyorum bazen,
Parlak jantlarýnýn altýnda ezilen,
Özgür bir lastik dikeni olmak.

Ranzanýn arasýna sýkýþmamýþ bir paketten bir cigara tüttürmek,
Osuruk kokularýnýn burnuma oynadýðý entrikalar olmadan,
Mutlu bir yolculuða uyanmak.
Ama ruhumda yinelenen üþenmez içtimalar.
Dedim ya!tüm özgürlüðüm 2-4 nöbetinde;
Otobüslerden sallanan elleri öpmek istiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: