Küçücük kaynak kalp suyumdan , ömür boyu saatimin yeminini içtim , sesleri geçtim çýkmayan kalbimi aþtým , dinlemiþsin bendeki senimi damarlarým dan , bakidir kalpde kalan sýrlarý ifþa edemedim inan , kutsallarým kadar yücesin yüreðimden büyük sesim deðmez mi ! bir ömre sýðmaz mý hak edilen o büyük çiçek .
Vuslat penceresin den bakma mutsuzluk verir geriye kalan , baki deðilse kalp zilinide çalma düþmaný olur dünyasýna , tekdim tekil kaldým, ah ki gözyaþým tek akar sandým , ey vah ‘ki gül bülbüle küsmüþ ,su ise ateþini aþmýþ , vah ‘ ki , haberi olmamýþ güzelliðini tatmamýþ , ah’ ki ,henüz topraða merhemi ekilmemiþ , kalp teline ilaç , açlýða tok sürülmemiþ .
Gülay GÖKTÜRK Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.