Diyordum ki kendime Bir gün; öfkeyle kýyýya vuran bu dalgalar sakinleþecek Bu fýrtýna geçecek, elbet geçecek Kuþlar bu sefer bizim için söyleyecek o eþsiz þarkýlarýný Güneþ bizim için doðacak Yaðmur bizim için anlatacak aþký
Öyle ya bizimkisi bitmez aþk Öyle ya biz ayrýlmazdýk Aþk kenetlemiþti kalbimizi, zincirlemiþti Dibi görünmeyen bir kuyuya atmýþtý kederleri Gözümün önünde atmýþtý, gelmeyeceklerdi Biz baþkalarý gibi olmayacaktýk...
Aþk acý verir derlerdi Ayrýlýðýn soðuk yüzünü görenler demiþti Söylemiþlerdi; acý verir, ama hissetmezsin sevdiðinleyken Hissetmezsin zehrin damarlarýna iþlediðini Anlayamazsýn ne olduðunu, bilemezsin aþkýn diðer yüzünü Göremezsin içindeki hýrçýnlýðý...
Ama; duymak istemediðin ayrýlýk sözleri kulaklarýnda çýnlarken Aþkýn attýðý ok yavaþ yavaþ çýkar senden Nasýl yavaþ yavaþ baðýmlý yaptýysa seni Ýþte öyle, ayný öyle arkasýna bakmadan çekip gider aþk Bilmez ki yaralanan sevdalý, bu seferde aþk tutsak etmiþtir onu Ýstese de gidemez... Sosyal Medyada Paylaşın:
KiLitLi KaLp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.