zaman diyorduk ya ne kadar da çabuk geçiyor týpký insanlar gibi önümüzden akýp gidiyor
saçlarýnýn rüzgarý yüreðinde sürgün habercisi bu kalabalýk devri alem seni sana vermiyor zamanýn yapraklarý saçlarýnda sararýrken herkes boyattýn biliyor onlarý
boþ bakýþlar kimsesiz yarýnlar ve zamanýn koridorunda nereye gittiðini bilmeyen ayaklarýn evrene býraktýðý topuk sesleri en çokta üþüyen yalnýzlýðýnýn ýsýtmasý için bir kuru tütsüye rehin býraktýðý elleri ele veriyor seni
gün gelir bir ses için ömür verirsin sýcaklýðýyla yalnýzlýðýna hayat verecek bir yüzün metalik ve esmer gülümseyiþlerini ýsmarlarsýn kahve molasýnda kendine
sen yalnýzlýðýnýn seyrini gözlerinle yüreðime kazýyorsun
yalnýzlýðýmýn yazýcýsý boþalan bir trenden sana el sallýyorum bu dünyada deðil ama yüreðinde yaþýyorum
herhangibiercankiþisi herhangibigün
Sosyal Medyada Paylaşın:
ramses Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.