utansın
Bu hayattan varsa umutlu olan
Umuduna eremeyen erler utansýn
Bir gideni varsa kýymetli olan
Arkasýndan aðlamayan gözler utansýn
Ýnsan elbetteki sohbet etmeli
Sohbetine yetmeyen diller utansýn
Yollarýn bir sonu var bilinmeli
Hak yolunu bulmayan fani utansýn
Ayrýlýk görünmüþse eðer ufukta
Arkasýna bakýp giden yolcu utansýn
Kavuþmakta vardýr elbet hayatta
Baðlarýný koparan gönül utansýn
Her þair bir þeyler yazýp çizmeli
Þiirini yazamayan kalem utansýn
Gönül sevgiliye baðlý kalmalý
Yar elini tutmayan eller utansýn
Zaman tez geçer hiç aldanmayýn
onu boþ geçiren akýl utansýn
Nefsinizin sesine sakýn kanmayýn
Cehennemi seçen talip utansýn
herkes memleketinde mutludur elbet
Özlemi duyulmayan yurt utansýn
Meydanlar sadece yiðidin elbet
Çakallara yem olmuþ bozkurt utansýn
PEHLÝVANDI hayatý yaþadý öldü
Baki iz býrakmamýþ ölü utansýn
Dawmanýn ýþýðý yanmayý gördü
Onu inkar eden nankör UTANSIN
Mehmet PEHLÝVAN(30/12/2010 -ÝSPÝR/ERZURUM)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.