Beraber uyuyalým, gölgesinde zamânýn
Ýçimizdeki saat, vururken tik tak, tik tak
Dudaðýndan alayým, tadýný güzel ânýn
Hatta hissetmeyeyim, sýrtýma girse býçak
Hayâli býrakalým, zamanýn ýrmaðýna
Çek âheste âheste, aþkýma kürekleri
Ayýn hâlesi yüzük, olsun o parmaðýna
Yýldýzlar atsýn gökten, firdevsî çiçekleri
Þâhidimiz olarak, gökte felekler hâzýr
Yaþlý nuranî ay da kýysýn akd-i nikahý
Sana refakat için, iki melek muntazýr
Kevserle yýkanasýn, þeb-i aruz sabâhý
Önüne açsýn melek, kalýn levh-i mahfuzu
At! imzaný gülerek ve bas! sað ayaðýma
Eline versin bahar, bir buket mor nevruzu
Beyaz Burakla gelin, gel gönül otaðýma
Hayâllerini koy da gel çeyiz sandýðýna
Býrak pýlý pýrtýyý, senin evin kalbimdir
Düþen saçlarý geçir, ip diyerek týðýna
Nakýþlý bir mendili, olmayan garibimdir
Aþkýn ile eyledim, âniden tayy- ý zamân
Bedenimden silinmiþ, derin ayak izleri
Ýçim aþk iksiriyle, dýþýmdan daha civân
Rûhumun tek tiryaký, çiçeðimin gözleri
Aþkýn içime düþtü, týpký bir cemre gibi
Kiraz çiçeði açar, bahçemde kýþta bile
Gözler ýþýk saçarken, týpký þerâre gibi
Koþarým peþlerinden, ben ecele acele
Tam bir münzevî gibi, sýðýndým kucaðýna
Dünyayý býrakýp da, geldim ben kollarýna
O gözlerinden girdim, yeþil gönül baðýna
Gönül kuþum da yuva, yaptý o dallarýna
Ne oldu bana söyle! neden böyle tuhafým?
Bedenim dik olsa da, iç dünyam yerle birdir
Kýzgýn aþk âteþiyle, daðlanmýþ her terafým
Hilkatimde o aþkýn, tek madde-i esirdir
Soner Çaðatay / 29 Aralýk 2010 / Wuppertal