Þarlatanlýk bedava, laf ebesi edepsiz.
Ata’mýza laf etmiþ, dizelerde sebepsiz.
Çabalama boþuna, sarsýlmaz bu emanet.
Cumhuriyet bir erdem, anlamazsýn þerefsiz.
Türk’üz lazýz kürdüz biz, abazayýz çerkeziz.
Din dil ayýrmayýz, sünniyiz aleviyiz.
Gitmiyorsa hoþuna, sahip olduðun servet.
Terk edip de gidersin, nefes alýrýz sensiz.
Yakýþmýyor o kalem, ettiðin kelamlara.
Dar ederiz dünyayý, baþka yerde iþ ara.
Sen gibi nifakçýyý, iyi bilir bu Millet.
Þerrinden korur Mevla’m, baþý düþerse dara.
Yolumuz Kemal’izim, parolamýz laiklik.
Din iþiyle Devleti, yýllardýr ayrý bildik.
Çok küfürbaz þairdi, ama buymuþ adalet.
Boþuna düz gitmemiþ, rahmetli Neyzen Tevfik
Babana rahmet ustam, varmýþ demek bildiðin.
Vatan imiþ söyleten, ölümüne sevdiðin.
Kimseye aldýrmadýn, etmedin asla minnet.
Mekanýn cennet olsun, huzur olsun erdiðin