SEN İSTANBUL GİBİ GİZEMLİ KADIN

geceler agladý hep karanlýklarda
gözlerinin güzelligine.
yapraklar sarardý,güller kurudu,
dudaklarýnýn muhteþemligine.
denizler kudurdu,rüzgar çýldýrdý,
saçlarýnýn özelliginden.
dar geldi dügmelere gömlegin dikiþleri,
minik þehvetlerin yaktý, kül etti.
çizgisi,hatý,iþvesi, nazý,
çýldýrdý tüm güzeller,hurileri kýzdýrdý.
yerler sarsýldý, çatladý alem,
bastýgýn yerlerde acý güller fýþkýrdý,
günler gece oldu, lal oldu o þuh diller.
kuþlar gülüþüne hep hayran oldu,
mecnuna unutturdu bekleyen leylasýný,
aþýklar hep mecnun, kerem deli divane.
nice kem gözler hep sana kýzgýn,
adýný duyup ta kalan olmadý,
sesini duyupta giden olmadý.
sen bir ahu derya, afeti güzel,
sen güzeller güzeli,abu hayatým,
söyle, giderken ne býraktýn ellerime
senden hatýra.
kadýnlar içinde muhteþem kadýn,
sen, istanbul gibi muhteþem kadýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: