ak güle renk veren bülbülün kanýdýr derler goncada al gülde kýrmýzýdýr kan...
ne ki bu nesnel tezatlar her biri ayrý girdaplar açan düþ oyunlarýna..
köprüler tam geçerken yýkýlmakta kuþlar tam uçarken vurulmakta maviliklerde ne ki bu solucanlar can arasýnda kývranan
yüreðe düþmeyen acý düþmezmiþ dile kozanýn böceðiyle düþmesi bu gecelerin en kuytusunda..
sözlerim sana ister anla ister an-la yadsýrken bir günlük yaþamlarý tekrar kýr dallarý göveren her dal düþmandýr sana..
bir deli aklýný çýkarmýþ yolculuklara saymýyor baharlarý dünden. sen vazgeçmedikçe yalýn kýlýç koþmaktan rüzgara karþý yürümekten. bitmeyecek aklý evvel olanlarýn melankolik þarkýlarý... hadi varsa yüreðin en delicesini oku oku da rüzgar adýný yazsýn yedi iklime..
28/12/2010 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.