YANILGI

Nasýl da kandýrýyordu þeytan,
Bir daha aldanmak yoktu güya.
Metanetimi aldý gitti heyelan,
Geriye kaldý bir küçük rüya...

Fani aþklar boyumca fistan,
Bakamaz oldum aynalara.
Tükendi,ben uyudukça zaman,
Benzedi halim karanlýk suya...

Aradým gönlümde eþsiz sultan,
Heves ettim bir gün ona varmaya.
Daðlarýn ardýnda makamý gülistan,
Haya ettim,bu halimle güllerle olmaya.



Sabýr ve savaþtan baþka,her yolu deniyorum sýrayla,
Bunun içindir ki nefsimin elinde düþmüþüm yanýlgýya .....(FeYzaD)



Sosyal Medyada Paylaşın: