Biz Anadolu’da doðduk, Anadolu’da çocuk olduk. Daha beþ yaþýnda düþtük, Koyunlarýn, keçilerin peþine Onlarýn peþinde büyüdük.
Bizim hiç oyuncaklarýmýz olmadý. Bizim oyuncaklarýmýz, Çalý sopasýndan yaptýðýmýz kýzak arabasýydý. Koþuþtururduk köyün içinde, bir saða bir sola.
Biz okula giderken, Kara önlük kara þalvar vardý, Biz onlarý giyerdik,öyle giderdik okul’a. Biz büyüdükçe onlar da büyürdü, Anacýðým, eklerdi paçasýný kolunu. Yýrtýk göndermezdi okula, hemen koyardý yamayý.
Biz Anadolu’da doðduk, Anadolu’da çocuk olduk. Bizim hiç oyuncaklarýmýz olmadý.
Bir de kara lastik ayakkabýlarýmýz vardý. Yarýsý yýrtýk, yarýsý saðlam, öyle giderdik okula. Yazýn kimse bakmazdý ayaðýmýza, Kýþýn astarlýsý alýnýrdý, kara lastiðin. Sevinirdik, onunla yatardýk o gece Koyardýk yastýðýmýzýn altýna, uyurduk öylece.
Biz Anadolu’da doðduk, Anadolu’da çocuk olduk. Bizim hiç oyuncaklarýmýz olmadý.
Bizim oyuncaklarýmýz, Tarlada karasaban, Harmanda döven, Evin önünde duran kaðný arabasýydý. Bir de keçilerin oðlaklarý vardý. Koyunlarýn ise kuzularý, biz onlarla oynardýk.
Biz Anadolu’da doðduk, Anadolu’da çocuk olduk. Bizim hiç oyuncaklarýmýz olmadý.
Sami ASLAN(Karsavul, 03.10.1989) Mevsim Gibi,Adlý þiir Kitabýndan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami ASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.