En baþta hayat; geldi kondu bütün yaþantýmýn, En derin tahtýna yerleþip izledi beni. Dolu dolu yaþayamadýðým o kadar çok þey vardý ki, Söyleyemedim umutlarýmý apansýzca bekledim. Delicesine vuruldum, amansýz düþtüm yere, Ýsteksizce yaptýðým her þeyin bedelini, Kaybettiðim zamanýma yaþatmaktan býkmýþtým ne çare… Her büyük sözün altýnda ezile büzüle yaþadým, Sahibi ben olamadým, her yerde yönetildim. Çok þey deðildi belki istediðim ama olmadý, Alaz alaz yandýðým, büyük sevdamý da kaybettim. Bilseydim acý çekeceðimi gelir miydim acaba, Ýçinde kaybolduðum bu pervasýz hayata? Duygularým da dalga geçer oldu benimle, Aðlamaklý bir sesle çýlgýnca baðýrmak istiyorum. Ben kimdim, ne idim, bu hayatýn neresindeydim? Sýzý mýydý yüreðimdeki, yoksa acý ben miydim? Ne vardý ki gidecek böylesine sessizce ve delirtircesine… Tam olan ne kalmýþtý ki hayatta benden geriye, Yýkýk bir gururla, silinmiþ bir isim… Hayattan hasarlýyým ve aþktan hasarlý çýktým, Yaram büyük, acýyor yüreðim, kimsesizim. Yapayalnýzým… Bir ben varým þimdi, Bir de geriye kalmýþ bu kirli beden. Küstüm bütün yaþantýma, sevdiðim adama, Elimden düþürmediðim beyaz kaðýda, Yazdýðým her satýra, çizdiðim her göze, Ve kendime küstüm, sustum artýk yokum. Þimdi bir daðýn tepesinde rüzgarý bekliyorum, Uçup gitsin diye bedenim oturdum kaya baþýna. Herkese selam olsun þimdi, gidiyorum…
Hacer ATEÞ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hacer ATEŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.