özgürlük

ENGÝNAR’A

bir civcivimiz
ölmüþtü
annemden
bir yýl sonra..

özgürlük
kanamasýydý yüreðin
baharda bir ýrmak gibi gürül gürül
üstü kan köpüklü..

yýllar sonra
çok ölümler gördüm
kanamadým hiç birinde
civcivde
kanadýðým kadar..,

aþk
emekmiþ
anladým..

bir kaç yýl önce
bir devi vardý
hayatýmýzýn
takmazdý
dünyayý kuyruðuna
beyefendi.
ve
sanmayýn
mütevazi...

sudaysa
istediði
yüzgeçlenirdi aklý..,
gökteyse
kanatlanýrdý..

bir gün bir yavruyla
çýkageldi..
ENGÝNAR
ömrümün devi...

sokaktan bulmuþtu
belli
ENGÝNAR
bizim gönlü yüce dev
yemedi
yedirdi.
korudu kolladý..
sevdi..
karþýlýk beklemedi...

ÇÝLEK
bir yürekte büyüdü
çiçek çiçek
bir yürek
yemyeþil bir baharda
ENGÝNARda
büyüdü...

özgürlük
sevebilme gücüydü
karþýlýksýz
özgürlük
adem olmak deðil
nefes almaktý
ve
nefes vermekti


kurgusuz
ve
sonsuz
sevebilmek..
özgürlük

27/12/2010
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: