Kabristanda yerimi ayýrttým bugün, Babam, anam, ben ve kadýným için, Manzarasý güzel þehir görüyor hani, Bir mezarlýk fazla aldým, Bahçeli müstakil evler gibi, Belli mi olur bir araya geliriz, Seyrederiz ruhlarýmýzla âlemi,
Bir aðaç dikeceðim kenarýna, Babam payam aðacýný sever, Ben bayýlýrým çam kokusuna, Anamla kadýnýma rengârenk güller, Demirden çerçeve de yaptýrdým, Kimsenin hakkýný yemesinler, Anlarýmýz karýþmasýn caným. Kul hakkýyla gelmeyin diyor, Bizi vücuda getiren yaradaným.
“Adý baki kendi faniydi” yazacaklar, Belki kýsa bir dörtlük kazýrlar taþýma, Biliyorum gelince ziyaretime aðlayacaklar, Dost görünüp kan doðrayanlar aþýma, Aþklarým rahat býrakmaz beni, Babamsa uysal adamdý, sessizdi, Anamýn ayaðý tutmuyordu ama Kadýným ne haldedir hiç bilmem, Silueti yok, huyunu bilmem daha, Yalnýzlýðýn türküsü düþmezken dilimden, Ölüme þiirler yazar olmuþum. Haberim bile yok düþen cemreden, Duygularýmý yitirmiþ, karda dondurmuþum. Yaþ kalmadý aðlarken iki gözüm, Evlat olmaya çalýþtým hep ben, Kabristanda yerimi ayýrttým bugün. Alýþmalý þimdiden.
Tükeniþin ortasýndayým þimdi, Dost dediklerim kendini düþünür, Düþmaným dosttan daha dost sanki Hüzün dokurum uykusuz gecelerde, Dert dinlerim, diyemem derdimi kimseye, Þikâyet etmem, þirk düþürmem dilime, Ýnsan yaþarken de bin kere ölür, Ancak kendine aðýrdýr derdi, Düðün dernek kurulur bir yanda, Birilerinin umududur belki, Yarým kalan vuslatsýz sevdalarý için, Kim hançerlerse hançerlesin sýrtýmdan, Yüzümden düþmez þükürle tebessüm, Size söylüyorum ey dost bildiklerim, Belki terk eder beni hüzün. Hadi bana bir “Fatiha” gönderin. Kabristanda yerimi ayýrttým bugün,
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.