Sabah olmak üzere Bozcaada’da.
Iþýklar hüzünlü hasret biraz.
Terasa bakýyor ýþýklar özlemle.
Fakat, beklediði umut yok artýk orada.
Teras boþ nicedir.
Umutlar mý filizlendi?
Benim umutlarým körelirken.
Iþýklarým artýk sönüyor,
Sabah oldu.
Bir baþka geceye özlem duyarak,
Buruk bakýyorum terasa, gecelerdir.
Iþýklarýmda güçsüzleþiyor,
Her geçen gece umutsuzca.
Hayýr ! hayýr ! istemiyorum.
Bir baþka teras ve sima.
Iþýklarým tek kiþi için bilsen.
Umutsuzca ve burukça.
Bir umut mu buldu acaba?
Bir ýþýk mý yandý yüreðinde?
Ben Bozcaada ýþýklarýyým ama;
Iþýðým aydýnlatmaz içimdeki karanlýðý.
Güneþ çýk artýk ortaya.
Varsýn benim ýþýklarým kaybolsun.
Teraslar aydýnlansýn sýcaklýðýnla.
Gönüller doysun umutla ýþýða.
Ben mi?
Beni düþünme.
Zaten,
Cýlýz ýþýklarým çaren deðil.
Güneþ varsýn açsýn hanende.
Kapatma perdeni,
Girsin artýk gönlüne...
Ahmet TULGANER
06-Temmuz-2007
Saat: 01.19
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.