Telefonda beni çok sevdiðini söylemiþtin. Ben de seni çok ama pek çok seviyorum. Gündüz hayalimde... Gece düþümdesin... Bu gece rüyamda hep seni gördüm sevgilim! Kollarýn açýk bana doðru geliyordun... Bazen yaklaþýyordun... Bazen uzaklaþýyordun... Bazen elini uzatýp bana dokunmak istiyordun... Bazen ak kollarýný boynuma doluyor... Bazen goncalarýný okþatýyordun... Bazen ellerimi göðsüne bastýrýyor... Bazen gözlerimi baðlayýp dudaklarýmdan öpüp kaçýyordun... Bazen de dudaklarýmý doyasýya öpüyordun... Bazen de sýmsýký sarýlarak, Birbirimizin oluyorduk... Seni çok özledim sevgilim çok !... Ne olursun gel... Durma gel... Hayallerimiz gerçek olsun... (Trabzon,Haziran 1961)
Müfit AKSAKAL (Sevdalý Günler,Mir Yay. Ýstanbul 1997)
Sosyal Medyada Paylaşın:
velliköy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.