Bu yaþýma geldim geleli, Ýstanbul’u hiç özlemedim bu kadar. Oysa yýllarca Galata’da balýk yedim, Boðaz’da çay içtim, Vefa’da boza, Galatasaray’da kokoreç, Çiçek Pasajý’nda bira Her þeyin tadý ayrý güzel.
Ama bir eksik vardý yýllarca aradým bulamadým. Neydi o eksik ? 40 yýl sonra anladým ki o eksik sendin, Senin yokluðundu. Yakýnda o eksik de bitecek bir günlüðüne de olsa Ama ben Ýstanbul’da bir gün deðil, Senle bir ömür geçirmek isterdim.
Martýlarýn sesleri eþliðinde. Vapurla Kavaklara gitmek, Boðazýn serinliðini hissetmek, Dalgalarla coþmak isterdim. Emirgan’da çay içmek, börek yemek... Tarabya’da bir akþam yemeði Yanýnda Doluca þarap ve balýk.
Düþündüm de istediklerim yazmakla bitmez Ne kadar da güzelmiþ Ýstanbul senle, Hele bir de yazýn geleceðiz ki Ýstanbul’a Uzanalým Emirgan Lale Bahçesi’ne Kýskansýn seni o laleler, boyun büksün karþýnda Ýsterdim. Ýsterdim...
Ama yine de ben Ýstanbul’da bir gün deðil, Senle bir ömür geçirmek isterdim. Sosyal Medyada Paylaşın:
sonur2005 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.