Daðýn ardýnda bir ýþýk
Müjdeliyor yeni bir doðumu.
Sonra ýþýk,
Daha bir aydýnlanýyor
Ve yeni bir ay doðuyor.
Tüm parlaklýðýyla,
Göz kamaþtýran,
Gecenin karanlýðýný bölüyor.
Gizlilikleri çýkartýyor ortaya.
Sadeliðiyle dupduru…
Müjdeliyor daðlara ,denizlere
Yýldýzlara sunuyor kendini.
Yalnýz deðilsiniz diyor ,
Ýþte bakýn ben de varým.
Yýldýzlar da göz kýrpýyor,
Selam veriyorlar uzaktan
Tüm canlýlar, cansýzlar,
Ne varsa görünen ,görünmeyen
Alýyorlar nasibini.
Herkes aya bakýyor.
Sonra kendine dönüyor.
Bir küçük aydýnlýk,
Kocaman bir aydýnlanma oluyor yüreklerde.
Ay gibi duruluyor yüzler
Ve gönüller…
Baþka gönüllere karýþýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.