Bir sonbahar sabahýydý gidiþin;
Ellerimi hissiz,gözlerimi sensiz,
Sevdamý kimsesiz,dilimi lal,
Yüreðimi ateþlere atýþýn..
Saatlerce kulaðýma aþk þarkýlarý söylediðin,
Düþen sarý yapraklarý üzülerek izlediðimiz,
Aþkýmýzýn tek þahidi bank þimdi bomboþ.
Üzerini biz deðil;sarý yapraklar doldurmuþ.
Bank sevgisiz kalmýþ,yalnýz.
Aðaçlar sessiz aðlýyor biten aþkýmýza
Seni soruyorlar ;
Hani nerede ölümsüz aþkýnýz diyorlar.
Sarý bir yaprak titriyor ellerimde,
Sizin aþkýnýzý bitirmek için düþmedim diyor,
Aðlýyor avuçlarýmýda,
Onu suçladýðýmý zannediyor,
Bana kendini savunuyor..
Bir yaprak kadar cesur olamadýn,
Bir bank kadar açamadýn yüreðini sevgiye,
Bir el gibi yaban olup gittin,
Rüzgar gibi estin ,savurdun.
Boran gibi kýrdýn ,yýktýn,viran ettin.
Gülen yüzüme gülüþü haram ettin.
Ne diyeyim sevgili;
Sararýp dökülen yapraklar gibi SAVRUL..
hülya göde
enda.azbuz.com
endaninsiirleri.azbuz.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.