PORSUK ÇAYI
PORSUK ÇAYI
Sessiz çýrpýnýþýn, mahzun dururken,
Geçmiþin gelecek soruyor porsuk.
Ay ýþýðý garipliðin sararken,
Durgun suyun yosun tarýyor Porsuk.
Balýðýn yok olmuþ suyun çekilmiþ,
Nilüferler solmuþ boynun bükülmüþ,
Nerde pislik varsa sana dökülmüþ,
Atýklar baðrýný yarýyor Porsuk.
Sendin bu Þehir’in onur payesi,
Gördüm ki duruþun yürek yarasý,
Yok, mu beyler bu yaranýn çaresi,
Eski günlerini arýyor Porsuk.
Üç beþ koldan, adalara gelirdin,
Yedilerde varlýðýný bilirdin,
Mahzun gönüllerde huzur bulurdun,
Kýyýnda kargalar duruyor Porsuk.
Yirminci asýrda hala yoldayýz,
Nafile sözlerle hep yanýndayýz,
Þöhret sarhoþluðu sevdasýndayýz,
Sabret arýtmalar varýyor Porsuk.
Þanýna yakýþýr ýrmak isteriz,
Tarihe damganý vurmak isteriz,
Sahil boylarýnda durmak isteriz,
Gönlüm hayalini kuruyor Porsuk.
Çýrpýnýrken köpük köpük coþardýn,
Rüzgâr gider sen ardýndan koþardýn,
Zaman zaman çaðlayarak taþardýn,
Kalemim ruhumu yoruyor Porsuk.
Nerde harýl harýl sularýn nerde,
Derman diyorlardý seni çok derde,
Sardý dört yanýný yosundan perde,
Sular dibe dibe vuruyor porsuk.
Rabia BARIÞ
Porsuk çayý þimdi daha güzel, bu þiir doksanlý yýllarýn þiiri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.